Gemeentelijk nood- en interventieplan
Een Nood- en Interventieplan is een geheel van uitvoeringsmaatregelen en -procedures om de organisatie van noodhulp te verzekeren voor de bevolking bij een onverwachte, ongewone en verstrekkende situatie die het leven van de mensen in gevaar brengt en hun goederen bedreigt. Dit plan heeft een wettelijke basis.
Noodsituaties kunnen zeer divers van aard zijn en op elk ogenblik voorvallen. Ze leiden mogelijk tot ernstige gevolgen, bijvoorbeeld bij een verkeersongeval, belangrijke overstromingen, een industrieel ongeval, een brand in een rusthuis, de instorting van een gebouw, een manifestatie die zeer gewelddadig wordt, …
Meer concreet bevat het plan verscheidene luiken :
- De inventaris van de bestaande potentiële risico’s op het gemeentelijk grondgebied
- De organisatie van de in te zetten middelen om een belangrijke crisis te beheren indien zij zich zou voordoen, meer bepaald de organisatie voor het opvangen van rechtstreekse en onrechtstreekse slachtoffers
- De informatie van de bevolking en de media in geval van een crisis
- Het beheer van de hervatting van het normale leven
- De evaluatie en aanpassing van de procedures door lessen te trekken uit de ervaring
Indien de noodsituatie uitsluitend het gemeentelijk grondgebied betreft, komt de beslissing om het Gemeentelijk Nood- en interventieplan in werking te stellen toe aan de Burgemeester zo deze dat noodzakelijk acht. De Burgemeester laat zich hierbij adviseren door de nooddiensten (zie hieronder). Op gewestelijk vlak komt deze bevoegdheid toe aan de Gouverneur van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en op federaal niveau aan de Minister van Binnenlandse zaken.
Voor de gemeente gaat het erom zich af te stemmen op de nooddiensten : de DBDMH, de medische hulpdiensten, gezondheids- en psychosociale hulpdiensten, de zonepolitie, de logistieke steun en naar behoefte de civiele bescherming.
Al deze disciplines komen bijeen in een coördinatiecomité dat wordt voorgezeten door de Burgemeester.